2 marca 1921 roku we Lwowie urodził się Kazimierz Górski, legendarny trener, ojciec największych sukcesów w historii polskiej piłki nożnej, uznawany w naszym kraju za najlepszego szkoleniowca XX wieku.

Kazimierz Górski selekcjonerem piłkarskiej reprezentacji Polski był w latach 1970-1976. W tym czasie ze swoimi podopiecznymi zdobył złoty (1972) i srebrny (1976) medal Igrzysk Olimpijskich, a także zajął z drużyną 3. miejsce na Mistrzostwach Świata rozgrywanych w 1974 roku w Republice Federalnej Niemiec.

Kazimierz Górski w plebiscycie „Piłki Nożnej” został uznany za najlepszego polskiego trenera w XX wieku. Honorowany był również odznaczeniami państwowymi (m. in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz, już pośmiertnie, Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla polskiego sportu), a także nagrodami FIFA oraz UEFA (m. in. Rubinowym Orderem Zasługi – najwyższym odznaczeniem europejskiej federacji piłkarskiej).

Kazimierz Górski jest autorem słynnych powiedzeń, które na trwałe zapisały się w polskim świecie piłki nożnej:

Chodzi o to, żeby strzelić jedną bramkę więcej od przeciwnika.

Dopóki piłka w grze, wszystko jest możliwe.

Piłka jest okrągła, a bramki są dwie, albo my wygramy, albo oni.

Piłka może przejść, zawodnik nie.

Czasami się wygrywa, czasami się przegrywa, a czasami remisuje..

Tak się gra, jak przeciwnik pozwala.

We Lwowie piłka miała bogate tradycje i swoją wielkość – Pogoń, każdy z nas marzył by w niej zagrać.

Urodzony we Lwowie trener jest honorowym obywatelem tego miasta. Legenda polskiego futbolu swoją piłkarską karierę podzielił pomiędzy lwowskie kluby (RKS, Spartak i Dynamo), a Legię Warszawa. Kazimierz Górski zmarł 23 maja 2006 roku w stolicy kraju.

red.

fot. Archiwum Kancelarii Prezydenta RP