Wszyscy pamiętamy stary dobry film p.t. „Włóczęgi” z 1939 roku w reżyserii Michała Waszyńskiego, gdzie w głównych rolach wystąpili Szczepko czyli Kazimierz Wajda oraz Tońko – Henryk Vogelfanger i brzmiały piosenki lwowskie z muzyką, którą stworzył Henryk Wars.

W obecnej chwili jest kręcone coś w rodzaju „remaku” tego filmu, ale zamiast Szczepka i Tońka mamy Bodię i Mirka w filmie „Szlachetni Włóczędzy”. Obecny „remake” jest przerażający i wywołał oburzenie nawet wśród Ukraińców. Film „Szlachetni włóczędzy” mierzy w kategoriach między awanturą i skandalem.

Co rusz rozbrzmiewają lwowskie piosenki, po ukraińsku rzecz jasna. Mówi się o perspektywie Lwowa z 1938 roku. Czy rok przed naszymi batiarami sytuacja wyglądała aż tak drastycznie? Oczywiście, wśród batiarów kiedyś mogli być Rusini i myślę, że tacy byli, lecz była ich garstka. Jak mówi lwowski intelektualista i wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lwowskiego Wołodymyr Pawliw „nie da się zukrainizować Lwowa”. Gdy popatrzymy na obecne zdjęcia filmu, jest to coś w rodzaju koszmaru.

Autorzy tego „dzieła” podkreślają, że ze starego filmu w obecnym pozostało mało, tym bardziej, że nasz, wszystkim znany film, pochodzi z 1939 roku, a ten mierzy w 1938. Cóż, lubi się przepisywać tę historię lub pisać ją całkowicie od nowa. Chyba o tym też świadczą obecne zdjęcia. Reżyser Ołeksander Berezań mówi, że po pierwsze – to jest współczesny film, a po drugie – ukraiński, i nie nazywał by go „remakiem”, lecz prędzej filmem, który jest tworzony na podstawie znanej polskiej komedii, która „podpowiedziała” autorom jak pisać scenariusz.

– W odróżnieniu od polskiego filmu, gdzie batiarzy byli pokazani jako zwykli włóczędzy, nasi będą szlachetnymi bohaterami – mówi scenarzysta Dmytro Naumow. Jest to projekt tworzony przez ukraińskie studio filmowe Ganzafilm, finansowany z budżetu ukraińskiego, na który przeznaczono 18 mln 582 tys. hrywien, co stanowi 50% ogólnej wartości projektu.

Maria Pyż