417 lat temu, 27 września 1605 roku, siły polsko-litewskie hetmana Jana Karola Chodkiewicza rozgromiły Szwedów w bitwie pod Kircholmem.

Armia szwedzka była ponad trzykrotnie liczniejsza od wojsk Chodkiewicza liczących jakieś 3,6 tys. żołnierzy, posiadali także dwa razy większą siłę artylerii. Aby rozprawić się z przeciwnikiem, hetman wpierw posunął się do podstępu przez upozorowanie swojego odwrotu.

Król Szwecji Karol IX wydał swojej armii rozkaz pościgu, więc Szwedzi zaczęli wspinać się na zajmowane przez Chodkiewicza wzgórze. W tym momencie polska piechota i artyleria otworzyły ogień, zasypując nieprzyjaciela gradem kul, a do boju weszła husaria wraz z rajtarami. Prawdziwa bitwa trwała mniej niż pół godziny. Rozbici Szwedzi zaczęli bezładnie uciekać.

Na widok tego w szeregi szwedzkich sił głównych i odwodów wdarło się zamieszanie. Karol IX użył resztek swojej kawalerii na prawym skrzydle by choć na chwilę spowolnić atak jazdy Rzeczpospolitej i zyskać czas by móc się przegrupować. Mimo przewagi liczebnej szwedzkie natarcie poniosło klęskę, a kolejny rzut jazdy polskiej rozbił formację Szwedów od boku i wyszedł na jej tyły.

Szwedzkie wojska zostały zupełnie rozbite po trzech godzinach tracąc prawie ¾ stanu osobowego, przy czym straty polskie wyniosły w sumie 300 zabitych i rannych.

Zobacz również: