Ksiądz Tadeusz Gromnicki, kanonik, uczony oraz rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, urodził się w Kopyczyńcach (ob. obwód tarnopolski Ukrainy) 171 lat temu, 26 grudnia 1851 roku.

Pochodził z rodziny szlacheckiej herb Prawdzic, jego kuzyn Stanisław także został księdzem i proboszczem w Buczaczu. Po ukończeniu gimnazjów we Lwowie i Brzeżanach wstąpił do lwowskiego seminarium duchownego oraz zaczął studia teologiczne na Uniwersytecie. Święcenia kapłańskie przyjął po ich ukończeniu w 1874 roku.

Pracę duszpasterską prowadził w Kulikowie na Ziemi Lwowskiej oraz w samym Lwowie, nauczał religii w jednej ze szkół jednocześnie dalej się kształcił, studiując filozofię. Tytuł doktora w tym zakresie otrzymał w 1879 roku, a pięć lat później ze stopniem profesora nadzwyczajnego objął katedrę teologii na UJ w Krakowie. Tytuł doktora teologii oraz profesora zwyczajnego prawa kanonicznego nadał mu rzymski Papieski Uniwersytet Gregoriański.

Wielokrotny dziekan wydziału teologii na UJ oraz rektor uczelni w raku akademickim 1902/03, co zapewniło mu mandat w Sejmie Krajowym Galicji na zasadzie wirylizmu. Współpracował z Akademią Umiejętności i był sędzią w diecezjalnej kurii krakowskiej.

Godność prałata domowego papieskiego nadał mu Benedykt XV w 1919 roku, a dwa lata później został kanonikiem uniwersyteckim katedry. Zmarł w Krakowie pod koniec 1939 roku, pochowano go na Cmentarzu Rakowickim.

Zobacz również: