10 lutego 1940 roku rozpoczęły się masowe deportacje, jakich dokonywali Sowieci na ludności polskiej. Obejmowały one teren, jaki Armia Czerwona zajęła w następstwie wojskowej agresji na Polskę 17 września 1939 roku.

Deportacje były bardzo powszechnie stosowaną formą represji przez Związek Radziecki. Szacuje się, że w latach 1930-1950 przesiedlono w ten sposób nawet 6 milionów osób. Sowieci przez wiele lat wywozili Polaków w głąb ZSRR. Miało to miejsce już w latach 30. XX wieku i dotyczyło mieszkańców Kresów Wschodnich I RP.

W 1940 roku rozpoczęto jednak wywózki na niespotykaną dotąd skalę. Na mocy decyzji Stalina, w nocy z 9 na 10 lutego, zorganizowano aż 140 transportów na wschód dzisiejszej Rosji, które objęły około 140 tys. osób z terenów Kresów II RP. Bardzo trudne warunki spowodowały, że wiele osób nie przeżyło tych deportacji. Dotyczyło to zwłaszcza dzieci, bo wywożono całe rodziny, a niekiedy i wsie. Powszechnie panował również głód.

W późniejszych latach rozgrywał się wielki dramat Polaków, którzy zostali wywiezieni m. in. na Syberię. Wielu z ich potomków do dzisiaj nie wróciło do ojczyzny. 10 lutego warto pamiętać o tych tragicznych wydarzeniach.

Źródło: Polskie Radio