Często powtarzamy, że kamienie mówią po polsku, lecz to całkowita prawda. Na Kresach polskie napisy zachowały się nie tylko na cmentarzach czy kościołach. Przedstawiamy kamienie „mówiące” po polsku, które nie są ni z cmentarzy, ni z kościołów.

Czortków, Rynek, dawne jatki miejskie

Iwano-Frankowsk (d. Stanisławów), ul. Ormiańska (d. Antoniewicza)

Drohobycz, ul. Truskawiecka (d. Grunwaldzka)

Drohobycz, ul. Truskawiecka (d. Grunwaldzka)

Łuck, ul. Bratkowskiego (d. Królowej Jadwigi), krawężnik

Stryj

Tarnopol, Park Miejski, cegła

Toustoług, krzyż wotywny

Lwów, plac Mickiewicza (d. Maryacki), pomnik Adama Mickiewicza

Lwów, ul. Drukarska (d. Grodzickich)

Lwów

Lwów, ul. Łyczakowska

Lwów

Lwów, plac Soborowy (d. Bernardyński)

Lwów, ul. Secenova (d. Szumlańskiego)

Wilno, ul. Franciszkańska, dziedziniec Kościoła Franciszkanów

Wilno, ul. Wileńska

Wilno, ul. Szwentaragisa (d. Marii Magdaleny)

Autor: Paweł Szafrański