Jan Szczepanik przyszedł na świat 13 czerwca 1872 roku w Rudnikach koło Mościsk. Był nieślubnym synem Marianny, która wychowywała go do 1875 roku, a gdy wyszła za Ludwika Panka, wychowywał się u swego wujostwa, Salomei i Wawrzyńca Gradowiczów, którzy zamieszkiwali Krosno. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Krakowie uczył dzieci w podkrośnieńskich wsiach. Przeniósł się następnie do Krakowa, gdzie jako pracownik w magazynie aparatów fotograficznych Ludwika Kleinberga poznał technologię i konstrukcję ówczesnych aparatów fotograficznych oraz przyborów fotograficznych. Jego pracodawca wspomagał go w inwencji twórczej poprzez wsparcie finansowe. Kleinberg założył w 1898 roku w Wiedniu towarzystwo zajmujące się praktycznym wykorzystywaniem jego wynalazków. Pracownie Szczepanika znajdowały się m.in. w Berlinie, w Dreźnie i w Wiedniu. Od 1902 roku był związany z Tarnowem.

Jan Szczepanik zmarł w dniu 18 kwietnia 1926 roku w Tarnowie. Chorował na raka wątroby. Został pochowany na Starym Cmentarzu w grobowcu rodziny dzikowskich.