81 lat temu, 22 czerwca 1941 roku, rozpoczęła się inwazja III Rzeszy na Związek Sowiecki.

Była to największa i najważniejsza operacja niemiecka w czasie II wojny światowej, której klęska zdecydowała ostatecznie o niemieckiej przegranej w całej wojnie. Działania i walki na froncie wschodnim, gdzie realizowano operację „Barbarossa” były jednymi z najbrutalniejszych i najbardziej wyniszczających bitew II wojny światowej, obfitującymi w zbrodnie wojenne oraz zbrodnie przeciwko ludzkości.

Plan operacji był przygotowany i podpisany przez Adolfa Hitlera 18 grudnia 1940 (dyrektywa nr 21). Wojska niemieckie miały nacierać na froncie ciągnącym się od Bałtyku po Morze Czarne w trzech grupach armii („Północ”, „Środek” i „Południe”), każda w określonym kierunku – na Leningrad, Moskwę oraz Kijów, który ostatecznie wyewoluował na Kaukaz i Stalingrad. W operacji brali udział także niemal wszyscy europejscy sojusznicy Niemiec – Włochy, Węgry, Rumunia, Słowacja oraz ochotnicy w jednostkach Waffen-SS z prawie wszystkich okupowanych narodów.

„Barbarossa”, a zwłaszcza jej pierwsze trzy miesiące, stała się swoistym magnum opus idei „Blitzkriegu” – w kotłach utworzonych z użyciem formacji pancernych i zmotoryzowanych Armia Czerwona straciła (zabitych, rannych i wziętych do niewoli) ponad ok. 2,5 miliona żołnierzy. Operacja zakończyła się 5 grudnia 1941 roku, gdy niemieckie oddziały rozpoznania były tak blisko sowieckiej stolicy, że w szkłach lornetek Niemcy widzieli wieże Kremla.

Zobacz również: