Był jednym z najbardziej poczytnych polskich pisarzy w dwudziestoleciu międzywojennym oraz drugim najczęściej tłumaczonym (po Sienkiewiczu). Odbywał liczne podróże po świecie i zasłynął jako ideowy antykomunista, którego próbowano wymazać z polskiej historii. Sowieci rozkopali jego grób aby dowiedzieć się, że naprawdę nie żyje.

Ferdynand Ossendowski urodził się 27 maja 1878 roku w Lucynie (dzisiejsza Łotwa). Młodość spędził na Kresach w rodzinnym majątku należącym do rodziny szlacheckiej pochodzenia tatarskiego. Jako nastolatek przeniósł się do Petersburga, gdzie uczęszczał do gimnazjum oraz ukończył studia chemiczne. Podjął pracę naukową, dzięki której mógł odbywać liczne podróże po Azji. Kontakt z przyrodą podczas pieszych wędrówek stanowił dla niego inspirację do późniejszych powieści podróżniczych. Ossendowski w czasie swych podróży zwiedził Syberię, Kaukaz oraz okolice jeziora Bajkał. Odwiedził też Chiny, Japonię i Indie.

Udział w demonstracjach studenckich zmusił go do wyjazdu z Rosji, z której trafił do Francji. Będąc w Paryżu studiował fizykę i chemię. W czasie pobytu we Francji miał możliwość poznania Marii Skłodowskiej-Curie. Po ukończeniu studiów powrócił do Rosji i podjął pracę na uniwersytecie w syberyjskim Tomsku, gdzie miał możliwość kontynuowania ekspedycji naukowych. Ponownie brał udział w protestach studenckich przeciwko władzom carskim, za które trafił do więzienia. Następnie, gdy już opuścił celę, udał się do Kijowa, gdzie pracował na budowie oraz dorabiał jako dziennikarz. W 1918 roku miał możliwość zobaczenia na własne oczy jak wygląda rewolucja bolszewicka – liczne zbrodnie, morderstwa, represje. To doświadczenie sprawiło, że stał się zażartym antykomunistą, a sami komuniści odwzajemniali to uczucie. Niechęć komunistów do osoby Ossendowskiego była z pewnością spowodowana tym, że przekazał Amerykanom tzw. dokumenty Sissona udowadniające współpracę Lenina z niemieckim rządem. Dokumenty te świadczyły o pomocy Niemców w zorganizowaniu przejazdu Lenina oraz wsparciu finansowym dla rewolucji. Jeszcze bardziej naraził się bolszewikom w 1930 roku, gdy opublikował powieść „Lenin”, która okazywała prawdziwe oblicze Lenina i rewolucji bolszewickiej.

Po uciecze z opanowanej komunistyczną zarazą Rosji dotarł do Stanów Zjednoczonych, gdzie wydał swoją słynną książkę „Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów”. Wydany w 1920 roku tytuł opisywał jego podróż przez Syberię i okazał się być bestsellerem. Na początku lat 20. powrócił do Polski. Prowadził aktywną działalność wydawniczą i pomnażał swoją fortunę. W sumie ukazało się niemal 80 książek, które przetłumaczono na dwadzieścia języków. Nakład jego książek sięgnął około 80 milionów egzemplarzy.

Ferdynand Ossendowski zmarł 3 stycznia 1945 roku. Paradoksalnie śmierć mogła uratować go przed brutalną zemstą ze strony Sowietów, którzy nie zapomnieli mu jego powieści o Włodzimierzu Leninie i bolszewickiej rewolucji. Nienawiść komunistów do Ossendowskiego była tak wielka, że funkcjonariusze NKWD rozkopali nawet grób pisarza, żeby upewnić się, że naprawdę nie żyje, a w okresie PRLu próbowano wymazać z historii.

Zobacz również: