Zbrodnia w Ihrowicy (ob. obwód tarnopolski Ukrainy) dokonana została przez partyzantów z UPA oraz ukraińską samoobronę na miejscowych Polakach 24 grudnia 1944 roku, 78 lat temu.

W tym momencie Tarnopolszczyzna znajdowała się już pod kontrolą Sowietów, więc gdy tydzień wcześniej dwóch Polaków pilnujących składu zboża w wiejskim Domu Ludowym, w Ihrowicy powstał posterunek istriebitielnego batalionu NKWD dla zapewnienia ogólnego bezpieczeństwa. Jednak 24 grudnia czteroosobowy patrol natknął się na sotnię UPA, dwóch żołnierzy udało się do dowództwa w Hłuboczku po posiłki, dowódca zginął, a czwarty został zamordowany w niewoli.

Ukraińcy ostrzelali posterunek batalionu, co zaalarmowało księdza Stanisława Szczepankiewicza. Począł on bić w dzwony kościelne, dając tym samym Polakom, zasiadającym do wieczerzy wigilijnej, znak do ucieczki lub ukrycia się. Sam kapłan jednak został zamordowany wraz z matką i rodzeństwem siekierami.

Napastnicy następnie rozeszli się po wsi, dobrze wiedzieli w których domach mieszkają Polacy i na kogo polować. Członkowie samoobrony grabili mienie pomordowanych, lecz niektórzy ihrowiccy Ukraińcy pomagali swoim polskim sąsiadom się ukryć. Tego dnia we wsi zginęło z rąk ukraińskiej partyzantki 89 osób.

Ci z Polaków, którym udało się na czas uciec, następnego dnia wrócili do wsi i pochowali pomordowanych rodaków. Pomnik upamiętniający tę tragedię stanął w Ihrowicy w 2008 roku.

Zobacz również: