115 lat temu, 26 grudnia 1907 roku, we Lwowie zmarł Karol Rawer, nauczyciel oraz historyk.

Urodził się w Brzeżanach (ob. obwód tarnopolski Ukrainy) w 1852 roku, we Lwowie zdał maturę oraz ukończył studia historyczne i geograficzne na Uniwersytecie. Wybrał zawód nauczyciela i zaczynał od stanowiska zastępcy nauczyciela w jednym z lwowskich gimnazjów. Prowadził lekcje geografii, języka polskiego i historii kraju rodzinnego (tj. Galicji), jednocześnie będąc zawiadowcą młodzieżowej biblioteki.

Od 1883 roku był nauczycielem gimnazjalnym w rodzinnych Brzeżanach, siedem lat później nadano mu tytuł c. i k. profesora. Pod koniec lat 90. przeniesiony został do Lwowa w charakterze kierownika dydaktyczno-pedagogicznego nowopowstałej filii gimnazjum. Do 1903 roku z powodu pogarszającego się stanu zdrowia przeszedł w stan spoczynku.

Młodzież szkolna ceniła go jako nauczyciela i swojego ulubieńca. Wydał znany w ówczesnej Galicji podręcznik do historii „Dzieje ojczyste”, obowiązujący dla klas niższych gimnazjalnych w zaborze austriackim, publikował też prace historyczne.

Rawer przez wiele lat był radnym miejskim Lwowa, wice prezesował Towarzystwu Pedagogicznemu oraz był delegatem Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego na Lwów. Jego pogrzeb na Cmentarzu Łyczakowskim zgromadził tłumy.

Zobacz również: